29 Οκτωβρίου 2009

Συνάντηση των Καθηγητών Πληροφορικής στο Στέκι

Πρόσκληση

Όσοι από τους συνάδελφους καθηγητές Πληροφορικής επιθυμούν, μπορούν να έρθουν στο Στέκι των Καθηγητών την Παρασκευή 30 Οκτωβρίου κατά τις 8 για μία συνάντηση των καθηγητών του κλάδου μας.

Η Άννα Πατεράκη θα είναι η οικοδέσποινα της βραδιάς, θα υπάρχει κρασί, μπύρες και ποτά και αν υπάρχει όρεξη παραγγέλνουμε και κανένα κοψίδι...

Διαδώστε το!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΝΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

Τίποτα λιγότερο από τις ανάγκες μας!

Τέλος Οκτώβρη κι ενώ κλείνουν ήδη δύο μήνες από την έναρξη των μαθημάτων, τα κενά στο νομό Ρεθύμνου έχουν ως εξής:
  • 3 ΠΕ01 θεολόγοι
  • 3 ΠΕ03 μαθηματικοί
  • 6 ΠΕ04 φυσικοί, χημικοί, βιολόγοι
  • 10 καθηγητές τεχνικών ειδικοτήτων
Συνολικά χάνονται 462 ώρες μαθήματος εβδομαδιαίως…

Το αποτέλεσμα είναι, να υπάρχουν τμήματα που δεν διδάσκονται όλα τα μαθήματα του σχολικού προγράμματος. Ειδικότερα:
  • Δεν έχουν ξεκινήσει καθόλου τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα της Βιολογίας και της Χημείας θετικής κατεύθυνσης στο ΓΕΛ Περάματος.
  • Στα ΕΠΑΛ του νομού ορισμένες ειδικότητες υπολειτουργούν. Στο εσπερινό και το ΕΠΑΛ Γαράζου διδάσκονται κατά βάση τα μαθήματα γενικής παιδείας, ούτε καν όλα!
Η κατάσταση που περιγράφουμε είναι βελτιωμένη (!) και προέκυψε την τελευταία εβδομάδα. Προηγουμένως, ήταν ακόμα χειρότερη…

Προφανείς (;) συνέπειες
  • Αδυναμία κάλυψης της διδακτέας ύλης με ουσιαστικό τρόπο, ιδιαίτερα για τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Αποδυνάμωση των επαρχιακών σχολείων, από τη στιγμή που δεν «προσφέρονται» τα μαθήματα της επιθυμητής κατεύθυνσης.
  • Το λειτουργικό πρόβλημα που δημιουργείται στο σχολείο όταν κατά τη διάρκεια της διδακτικής ώρας υπάρχουν παιδιά στην αυλή επειδή έχουν κενό. Αδυναμία κατάρτισης σταθερού εβδομαδιαίου προγράμματος, απαραίτητο στοιχείο για την καλή λειτουργία των σχολείων και για τη δημιουργία θετικού κλίματος για τη μαθησιακή διαδικασία.
  • Η ήδη απαξιωμένη τεχνική εκπαίδευση υποβαθμίζεται ακόμη παραπάνω και οδηγεί τους μαθητές στην απογοήτευση και τελικά την εγκατάλειψη του σχολείου, σε ένα νομό με μεγάλο πρόβλημα μαθητικής διαρροής.
Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε:
  • Αδιαφορία για τη στήριξη της ειδικής αγωγής. Στα παραπάνω δεν συμπεριλαμβάνονται τα κενά του ΕΕΕΕΚ, το οποίο κάθε χρόνο αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα.
    Τμήματα ένταξης λειτουργούν μόνο στο 3ο και 4ο γυμνάσιο, ενώ έχουν δηλώσει την ανάγκη για δημιουργία τα Γυμνάσια Ατσιποπούλου, Περάματος, Γαράζου και Κράνας καθώς και το ΕΠΑΛ Ρεθύμνου. Τα τμήματα αυτά δεν έχουν συγκροτηθεί ακόμη λόγω έλλειψης ειδικευμένων καθηγητών. Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες συγκεντρώνονται στα δύο γυμνάσια που λειτουργούν τμήματα ένταξης, με αποτέλεσμα τα τμήματα αυτά -ειδικά στο 3ο Γυμνάσιο- να είναι πολύ μεγάλα και να ακυρώνεται έτσι η ουσία της δουλειάς τους. Το Γαράζο και η Κράνα βρίσκονται στην περιοχή του νομού μας που πέρυσι συγκέντρωσε με αρνητικό τρόπο τα φώτα της δημοσιότητας. Τότε, όλοι έσπευσαν να επισημάνουν το ρόλο της παιδείας... Πρόκειται για περιοχές με μεγάλη μαθητική διαρροή. Ειδικά εκεί, τα τμήματα ένταξης έπρεπε να είχαν οργανωθεί από την 1η Σεπτέμβρη.
  • Εφέτος η ΠΔΣ άργησε, και ακόμα δεν έχει ξεκινήσει κανονικά παντού, λόγω των γνωστών ζητημάτων σχετικά με τον τρόπο πρόσληψης. Ωστόσο, αν και δεν υπάρχει αντίστοιχο θέμα με την Ενισχυτική Διδασκαλία, ενημερωνόμαστε ότι δεν έχει ξεκινήσει λόγω έλλειψης κονδυλίων για πρόσληψη καθηγητών. Επισημαίνουμε ότι εκπαίδευση δεν σημαίνει μόνο Λύκειο και πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Η Ενισχυτική διδασκαλία είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την ομαλή πορεία των μαθητών στις επόμενες τάξεις. Σημειωτέον, αυτοί που την έχουν περισσότερο ανάγκη είναι οι ασθενέστεροι οικονομικά μαθητές. Υποτίθεται ότι η εκπαίδευση στοχεύει και στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων…
Αν συνυπολογίσουμε όλα τα παραπάνω, τα κενά των πραγματικών αναγκών μας είναι πολύ μεγαλύτερα από τα τυπικά που αναφέρονται στην αρχή. Δεν θα είμαστε ικανοποιημένοι με τίποτα λιγότερο.

Η εκπαίδευση δεν είναι τρύπα που διορθώνεται με μπαλώματα!

Άμεσα απαιτούμε:
  • Πρόσληψη καθηγητών για να γίνονται πλήρως όλα τα μαθήματα σε όλα τα σχολεία μας.
  • Να ξεκινήσει η ΠΔΣ και η Ενισχυτική διδασκαλία. Όχι άλλη πελατεία στα φροντιστήρια.
  • Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες έχουν εξίσου δικαίωμα στη μόρφωση. Κάλυψη τώρα όλων των θέσεων ειδικής αγωγής, κάθε χρόνο τμήματα ένταξης στην ώρα τους. Στήριξη των ΚΔΑΥ με το απαραίτητο προσωπικό.
  • Οι μαθητές της τεχνικής εκπαίδευσης, οι καθηγητές και οι γονείς τους δεν αντέχουν άλλο εμπαιγμό. Κάλυψη των κενών της τεχνικής εκπαίδευσης τώρα. Αύριο θα είναι πολύ αργά…
27/10/2009
Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕΡ

Η ΟΛΜΕ για τη Διεθνή Σύνοδο των μεταναστευτικών και αντιρατσιστικών οργανώσεων

Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καλεί τους / τις εκπαιδευτικούς να συμμετάσχουν στη Διεθνή Σύνοδο των μεταναστευτικών και αντιρατσιστικών οργανώσεων που θα πραγματοποιηθεί στην ΑΣΟΕΕ, από την Κυριακή 1 μέχρι και την Τρίτη 3 Νοέμβρη όπου θα οργανωθούν συζητήσεις για τα θέματα αυτά.

Η ΟΛΜΕ θα οργανώσει συζήτηση με θέμα: «Εκπαίδευση και μετανάστες», την ΚΥΡΙΑΚΗ 1/11/2009 στις 10 π.μ. με 12.00 μ.μ. (ΑΣΟΕΕ, Πατησίων 76, Αθήνα) με τη συμμετοχή εκπροσώπων από άλλες συνδικαλιστικές, εθελοντικές και εκπαιδευτικές δομές στη χώρα μας.

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ ΟΛΟΙ

Διαβάστε την ανακοίνωση - κάλεσμα της ΟΛΜΕ

26 Οκτωβρίου 2009

ΟΧΙ στην ποινικοποίηση των κινητοποιήσεων

ΨΗΦΙΣΜΑ

Η ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Κατά το διάστημα Σεπτεμβρίου – Νοεμβρίου 2005 στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή έγιναν κινητοποιήσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των φοιτητικών λεσχών, που προωθούσε ο τότε πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, στο πλαίσιο των συνολικότερων επιλογών για χτύπημα της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.
Ο Σύλλογος Φοιτητών της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης με αλλεπάλληλες γενικές συνελεύσεις κατάγγειλε αυτές τις μεθοδεύσεις και προχώρησε σε μαζικές κινητοποιήσεις. Οι δυναμικές μορφές πάλης που επέλεξαν οι φοιτητές, μέσα από τα συλλογικά τους όργανα, η ακύρωση διαγωνισμών για την ιδιωτικοποίηση, οι παραστάσεις διαμαρτυρίας στη Σύγκλητο, καθώς και η καταγγελία του εν λόγω πρύτανη και των πεπραγμένων του στην τοπική κοινωνία είχαν ως αποτέλεσμα να διατυπωθούν απειλές εναντίον συνδικαλιστών φοιτητών που πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις τόσο από τον κ. πρύτανη όσο και από τον τότε κ. αντιπρύτανη. Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρυτανικό συμβούλιο του ΔΠΘ είχε προχωρήσει στη σύναψη διπλής σύμβασης για το χρονικό διάστημα Σεπτεμβρίου-Νοεμβρίου, τόσο με το ΕΙΝ όσο και με επιχειρηματία.
Το Φλεβάρη του 2006 ο κ. πρύτανης προχώρησε στην υλοποίηση αυτών των απειλών, μηνύοντας για συκοφαντική δυσφήμηση τον φοιτητή Λεύτερη Μπέτση, μέλος της Ενωτικής Πρωτοβουλίας Ανεξάρτητων Αριστερών, και προχώρησε σε αγωγή εναντίον του, ζητώντας ποσό 200.000 ευρώ και ποινή φυλάκισης ενός χρόνου, εάν αυτός δεν έκανε δήλωση μετάνοιας. Αφορμή για τη μήνυση υπήρξε δημόσια τοποθέτηση του φοιτητή σε τοπικό κανάλι. Πλήρως συντεταγμένος με τον πρύτανη είναι και ο εμπλεκόμενος επιχειρηματίας, που μήνυσε τον Λευτέρη Μπέτση και το Σύλλογο Φοιτητών.
Ο Σύλλογος Φοιτητών απάντησε απαιτώντας να σταματήσει άμεσα η δίωξη του φοιτητή και προχώρησε στο συμβολικό αποκλεισμό των γραφείων του αντιπρύτανη με χτίσιμο της εισόδου τους.
Η συνέχεια είναι ενδεικτική των διαθέσεων της κυβέρνησης και των πρυτανικών αρχών. Η εισαγγελία της Ξάνθης κάλεσε έξι φοιτητές που συμμετείχαν στην κινητοποίηση, που κατηγορούνται ως υπεύθυνοι για τρία αδικήματα. Τα αδικήματα αυτά είναι παράνομη βία, διατάραξη οικιακής ειρήνης και πρόκληση διακεκριμένης φθοράς.
Οι κινήσεις αλληλεγγύης του συλλόγου φοιτητών υπέρ του Λευτέρη Μπέτση δικαιώθηκαν και ηθικά και πολιτικά, καθώς τόσο ο κ. πρύτανης όσο και ο εμπλεκόμενος επιχειρηματίας απέσυραν τις μηνύσεις και τις αγωγές τους, παραδεχόμενοι το σφάλμα τους.
Η συντονισμένη αυτή προσπάθεια ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης και των μορφών πάλης που επιλέγει το φοιτητικό κίνημα είναι μέρος της προσπάθειας καταστολής του φοιτητικού και λαϊκού κινήματος, μπροστά στο δυναμικό αγώνα ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και το Νόμο-Πλαίσιο για τα ΑΕΙ.
Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕΡ απαιτεί να σταματήσει η ποινική δίωξη σε βάρος του φοιτητή Λευτέρη Μπέτση.

Έξω οι εισαγγελείς από τα πανεπιστήμια - Κάτω τα χέρια από το άσυλο.

Καμία δίωξη μαζικού φορέα και των μελών του – Ελεύθερη συνδικαλιστική δράση.

Ρέθυμνο, 26-10-2009

με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. της ΕΛΜΕΡ

25 Οκτωβρίου 2009

Μια άποψη για τις παρελάσεις

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ανακοίνωση του Συλλόγου διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σολείου Θεσσαλονίκης για τις παρελάσεις, και το δημοσιεύουμε εδώ για προβληματισμό και συζήτηση.

***********************

Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δ.Σ. Θεσσαλονίκης του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ
Ανακοίνωση για την επιβολή συμμετοχής του σχολείου μας στην παρέλαση

Ο Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δ. Σ. Θεσσαλονίκης του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ, με αφορμή την άνωθεν επιβολή συμμετοχής του σχολείου μας στην παρέλαση για δεύτερη συνεχή χρονιά, παρά τη διαφορετική μας άποψη, θεωρώντας ότι οι παρελάσεις δεν βρίσκουν ούτε καν στοιχειώδες έρεισμα σε οποιαδήποτε επιστημονική παιδαγωγική προσέγγιση και αντιβαίνουν κατάφωρα τις αρχές του σεβασμού της διαφορετικότητας, της ειρήνης και των ίσων δικαιωμάτων, που το σύγχρονο σχολείο καλείται να υπηρετήσει, αποφάσισε μέσα από τη δημοσιοποίηση αυτού του κειμένου να καταθέσει τις επιστημονικές- παιδαγωγικές του αντιρρήσεις σχετικά με το ρόλο των μαθητικών παρελάσεων συνολικά. *

Μικρό ιστορικό

Το μαθητικό συμπλήρωμα στις στρατιωτικές παρελάσεις ξεκίνησε στα χρόνια του Μεταξά, όταν η ομοιομορφία της εμφάνισης μαθητών και μαθητριών ήταν δεδομένη, ενώ η στρατιωτικοποίηση της νεολαίας (βλ. Ε.Ο.Ν.) ήταν βασικός στόχος του καθεστώτος. Από τότε οι μαθητικές παρελάσεις συνεχίζονται αδιάλειπτα καθοριζόμενες από ένα θολό νομοθετικό πλαίσιο -«προαιρετικά και με το ζόρι», παρά την καταδίκη της χώρας μας από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το θέμα της υποχρεωτικότητας της συμμετοχής μαθητών και εκπαιδευτικών σ’ αυτές. Η μόνη περίοδος που τέθηκε ουσιαστικά ζήτημα κατάργησής τους ήταν αμέσως μετά τη χούντα. Όμως οι παρελάσεις έμειναν ανέγγιχτες από οποιαδήποτε απόπειρα «εκσυγχρονισμού» ακολούθησε και έτσι μέχρι σήμερα μαθητές και μαθήτριες συνεχίζουν να παίζουν τα στρατιωτάκια με τους εκπαιδευτικούς (και ιδίως τους/τις γυμναστές/τριες) σε ρόλο «επιλοχία».

Από τη σκοπιά της παιδαγωγικής

Προφανώς, η μαθητική παρέλαση (και μάλιστα στρατιωτικού τύπου) δεν αντέχει ούτε τη στοιχειώδη κριτική προσέγγιση από οποιαδήποτε σύγχρονη παιδαγωγική σκοπιά. Αφού όλα στην παρέλαση παραπέμπουν σε παιδαγωγικούς αρχαϊσμούς στρατιωτικού τύπου. Γι’ αυτό και όλη η προετοιμασία είναι μια ξεκομμένη δράση στο χώρο του σχολείου. Συναντά τη χαρούμενη αποδοχή των μαθητών/τριών, μόνο γιατί γίνεται «έξω» και αντιμετωπίζεται με την ιλαρότητα ενός παιχνιδιού ρόλων. Έτσι όμως η «εγχάραξη» επιτυγχάνεται πολύ ευκολότερα, αφού οι «συνθήκες πρόσληψης» είναι σχεδόν ιδανικές (πολύ θα θέλαμε ένα μεγάλο μέρος της καθημερινής εκπαιδευτικής διαδικασίας να γίνεται «έξω» και με «παιχνιώδη» διδακτική προσέγγιση).

Όμως τι ακριβώς «εγχαράσσεται»;

α) Διαχωρισμός-διακρίσεις: αγόρια μπροστά, κορίτσια πίσω (ολοφάνερα σεξιστικό), αλλά και ψηλοί/ές μπροστά, κοντοί/ές πίσω (ολοφάνερα ακατανόητο). Και κυρίως άξιοι/ες ξεχωριστά -η Ελλάδα της σημαίας-πληβείοι πίσω. Μάλιστα η εξάδα μόνο πηγαίνει συνήθως στη Δοξολογία και πάντα μπροστά- ξεκομμένη από τον υπόλοιπο μαθητικό όχλο. Εδώ, συναντάμε και το μεγάλο θέμα της απόρριψης των παιδιών με αναπηρίες. Η εγκύκλιος που επιτρέπει και τη συμμετοχή ανάπηρων στην πράξη περιορίζεται στους/ις σημαιοφόρους και αποτελεί καταφανώς επικοινωνιακό τρικ, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γενικευτεί, αφού οι απαιτήσεις για τη συμμετοχή στα «παρελαύνοντα τμήματα» δεν σέβονται διόλου τις ιδιαίτερες δυσκολίες και ανάγκες αυτών των παιδιών.

β) Θηριοδαμαστικός παβλοφισμός: Όλοι/όλες περπατάμε με το ίδιο αφύσικο βήμα, μετά από πολύωρη, μάλιστα, εκγύμναση, που μετατρέπει το σχολείο σε τσίρκο. Για να μπορούμε να «στοιχιζόμαστε» βλέποντας μόνο το κεφάλι του μπροστινού μας και να «ζυγιζόμαστε» ρίχνοντας ματιές στο πλάι στο/στη διπλανό/ή μας και εντέλει να κινούμαστε σαν ρομποτάκια με το ρυθμό που επιβάλλει -παβλοφικά- η σφυρίχτρα ή το «ένα στο αριστερό».

γ) Αγελισμός - ομοιομορφία: συνδέεται με το προηγούμενο όσον αφορά στην κίνηση στο χώρο, αλλά επεκτείνεται και στην ενδυμασία. Την πιο ορατή προσπάθεια υποταγής του ατόμου στη μαζική ομοιομορφία του συνόλου. Τώρα τελευταία, μάλιστα, έχουμε σύνδεση του εθνικοσοσιαλιστικού αυτού κατάλοιπου με το θεσμό της χορηγίας. Συνήθως φροντιστήρια «χορηγούν» μέρος (φουλάρια, γιλέκα, μπερέδες κ.λ.π.) της ενδυμασίας.

δ) Υποβιβασμός του ελεύθερου πολίτη σε υποταγμένο «υπήκοο»: Από ποιο φεουδαρχικό χρονοντούλαπο άραγε βγαίνουν αυτοί οι «επίσημοι» που στέκονται κάθε φορά στην εξέδρα (δεσπότης, στρατηγός, νομάρχης - οι αρχές και εξουσίες του τόπου) επιθεωρώντας με βλοσυρό βλέμμα τους υπηκόους τους, καθώς αυτοί τους «αποδίδουν τιμές» (γιατί άραγε;) στρέφοντας την κεφαλή δεξιά (ενώ ταυτόχρονα κοιτάνε λοξά τη «στοίχισή» τους και ακόμα πιο λοξά τη «ζύγισή» τους);

ε) Κιτς και αισθητική κακογουστιά: Εκτός από τον τρόπο που κινούμαστε και τα ρούχα που φοράμε στην παρέλαση ακούμε και μουσική (δεν υπάρχει τελετουργία χωρίς μουσική υπόκρουση άλλωστε, εκτός από αυτές που απαιτούν πλήρη σιωπή). Και τι μουσική! Στρατιωτικά εμβατήρια (την κακοποίηση, δηλαδή, της όποιας συμφωνικής παράδοσης της Δύσης) που επενδύουν μουσικά κάποια άτεχνα στιχάκια εθνικιστικού κρεσέντου.

στ) Εθνικιστική μονοπολιτισμικότητα: Παρά τα ρητορικά φληναφήματα περί «σεβασμού των πολιτισμικών διαφορών» οι παρελάσεις αποτελούν έναν ακόμη μηχανισμό (τον πιο χοντροκομμένο, ίσως) για την επιβολή είτε της αφομοίωσης είτε της ρατσιστικής απόρριψης και του αποκλεισμού του «διαφορετικού» από την εκπαιδευτική διαδικασία. Οι «καθιερωμένες» πλέον αντιπαραθέσεις γύρω από το ζήτημα των αλλοδαπών σημαιοφόρων το αποδεικνύουν περίτρανα.

Συνοπτικά,

Η ολοκληρωτική νοοτροπία, ο αποκλεισμός και οι διακρίσεις, ο μιλιταρισμός, η ψυχολογία μαζικής πειθαρχίας και η αφομοίωση δεν έχουν προφανώς καμιά σχέση με την κατάκτηση της ιστορικής γνώσης και την κριτική προσέγγιση της συλλογικής μνήμης από τους/τις μαθητές/τριες.
Αν κάτι πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο είναι αυτό που χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν στους δρόμους με τη λήξη του πολέμου:
“Ποτέ πια πόλεμος, ποτέ πια φασισμός στη γη”
Κι αυτό φυσικά δε μπορεί να γίνει μέσα από την παρέλαση, το αντίθετο μάλιστα.

* Το εποπτικό συμβούλιο των Πειραματικών Δημοτικών Σχολείων του ΠΤΔΕ-ΑΠΘ υποστηρίζει ομόφωνα την απόφαση του συλλόγου διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου του ΠΤΔΕ-ΑΠΘ για τις παρελάσεις, θεωρώντας τις παρελάσεις ως συντηρητικά ιδεολογικά σύμβολα και αναχρονιστικές πρακτικές που αντιτίθενται στην υπόσχεση της Παιδαγωγικής ως επιστήμης της εκπαίδευσης για ένα ανθρώπινο και δημοκρατικό σχολείο για όλα τα παιδιά, που προετοιμάζει το δημιουργικό, κοινωνικό, ικανό για συνεργασία και ολόπλευρα ολοκληρωμένο άνθρωπο.

Το εποπτικό συμβούλιο
Τάσος Λιάμπας Λέκτορας, Αθανάσιος Αϊδίνης Επίκουρος καθηγητής, Έφη Παπαδημητρίου Λέκτορας

20 Οκτωβρίου 2009

Υπόμνημα προς τον βουλευτή Μ. Κριτσωτάκη

Το παρακάτω υπόμνημα υποβλήθηκε από το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου στον βουλευτή Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλη Κριτσωτάκη στις 20/10/09, κατά την επίσκεψή του στο 1ο ΕΛΑΛ Ρεθύμνου:

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Α. Σχολική Στέγη

Το πρόβλημα της σχολικής στέγης στο Ρέθυμνο είναι εκρηκτικό. Μέσα στην πόλη και στα προάστια του Ρεθύμνου, δεν έχει χτιστεί σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εδώ και 20 τουλάχιστον χρόνια, ενώ ο μαθητικός πληθυσμός συνεχώς αυξάνεται.
Εδώ και μερικά χρόνια, το πισωγύρισμα στη δεύτερη βάρδια αποφεύγεται την τελευταία στιγμή με «προσωρινά» ημίμετρα που εντέλει λειτουργούν και αυτά εις βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, όπως ενοικιάσεις κτιρίων / αιθουσών, χρήση εργαστηρίων και αιθουσών πολλαπλών χρήσεων ως τυπικές αίθουσες τάξεων, σύμπτυξη τμημάτων.
Στα υπάρχοντα σχολικά κτίρια με την πάροδο του χρόνου έχουν προστεθεί επιπλέον αίθουσες και γενικά έχουν γίνει παρεμβάσεις που δεν προβλέπονταν στον αρχικό σχεδιασμό. Το αποτέλεσμα είναι, τα σχολεία μας να μοιάζουν περισσότερο με φυλακές.
Από θέση αρχής, η ΕΛΜΕ Ρεθύμνου είναι αντίθετη τόσο στην επιστροφή στη λειτουργία δεύτερης βάρδιας, όσο και σε «λύσεις» όπως αυτές που αναφέρονται παραπάνω. Η μόνη λύση είναι να χτιστούν άμεσα, δημόσια σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο Ρέθυμνο, και συγκεκριμένα:
  • Το Γυμνάσιο και Λύκειο Ατσιποπούλου στο οικόπεδο που έχει παραχωρηθεί γι’ αυτό τον σκοπό,
  • Το Πειραματικό Γυμνάσιο και Λύκειο στο χώρο του Πανεπιστημίου,
  • Το 4ο Λύκειο Ρεθύμνου (έχει ιδρυθεί αλλά υπάρχει μόνο στα χαρτιά) και
  • Τουλάχιστον ένα ακόμα σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σύμφωνα με τις εκπαιδευτικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.
Για τα δύο τελευταία, απαιτείται να εξασφαλιστούν τα αντίστοιχα οικόπεδα από τον δήμο Ρεθύμνου.

Σημειώνουμε ότι η ΕΛΜΕ Ρεθύμνου είναι αντίθετη με την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και την περεταίρω οικονομική επιβάρυνση των πολιτών μέσω προγραμμάτων ΣΔΙΤ.

Β. Λειτουργικά προβλήματα

Κάθε χρόνο παρατηρούμε μια πλήρως ανορθολογική κατανομή του εκπαιδευτικού δυναμικού σε όλη τη χώρα. Οι τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών ανά περιοχή και ειδικότητα δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων. Συγκεκριμένα στο νομό μας, τοποθετήθηκαν για τη σχολική χρονιά 2009-2010 περίπου 20 καθηγητές Φυσικής Αγωγής τη στιγμή που δεν υπήρχε κανένα κενό, ενώ αντίθετα τα κενά σε άλλες ειδικότητες έμειναν ακάλυπτα και σε μεγάλο βαθμό παραμένουν ακόμα και σήμερα, σχεδόν δύο μήνες μετά την έναρξη των μαθημάτων.
Πλέον χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των ειδικοτήτων ΠΕ04 (φυσικών, χημικών, βιολόγων…). Υπάρχουν σχολεία στο νομό μας που δεν έχει ακόμα ξεκινήσει η διδασκαλία πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων της Γ’ Λυκείου λόγω έλλειψης καθηγητών των παραπάνω ειδικοτήτων. Τα περί «ισότητας των ευκαιριών» αναιρούνται και τυπικά…
Σε ότι αφορά τα ΕΠΑΛ, το πρόβλημα είναι ακόμη πιο έντονο, καθώς λείπουν πάρα πολλοί καθηγητές τεχνικών ειδικοτήτων. Ορισμένα τμήματα ειδικότητας υπολειτουργούν και ουσιαστικά διδάσκονται μόνο μαθήματα γενικής παιδείας. Το δε Εσπερινό ΕΠΑΛ που ιδρύθηκε την περασμένη χρονιά, «λειτουργεί» με 3-4 καθηγητές!
Ζητάμε την άμεση πρόσληψη καθηγητών (μόνιμων ή αναπληρωτών – όχι ωρομισθίων) για να καλυφθούν όλα τα λειτουργικά κενά των σχολείων μας. Σημειώνουμε ότι η ευθύνη για την -πιθανή- μη κάλυψη της διδακτέας ύλης βαραίνει αποκλειστικά το υπουργείο Παιδείας.

Γ. Φαινόμενα Βίας

Η συνεχιζόμενη υποβάθμιση της παιδείας και της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε συνδυασμό με την προκλητική ανοχή μηχανισμών του κράτους σε ακροδεξιές ομάδες, έχουν οδηγήσει στην έξαρση φαινομένων βίας με φασιστικό / ρατσιστικό υπόβαθρο και μέσα στα σχολεία. Στο Ρέθυμνο δυστυχώς έχουμε αντιμετωπίσει αρκετές φορές τέτοιες καταστάσεις, με πιο ακραία τη δολοφονία του 18χρονου Έντισον Γιαχάι.
Ζητάμε να παρθούν άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να μην πρωταγωνιστήσει ξανά ο τόπος μας σε μία τραγωδία.

19/10/2009
Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου

08 Οκτωβρίου 2009

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ της ΕΛΜΕΡ για το ΚΤΙΡΙΑΚΟ

Το Δ.Σ. καλεί όλους τους συναδέλφους σε έκτακτη Γενική Συνέλευση

τη Δευτέρα 12 Οκτωβρίου στις 7 μ.μ. στο ΣΤΕΚΙ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

για να συζητήσουμε σχετικά με το κτιριακό πρόβλημα των σχολείων του Ρεθύμνου και να αποφασίσουμε συλλογικά για τον τρόπο που θα κινηθεί το σωματείο μας.

Η παρουσία όλων μας είναι απαραίτητη.