25 Μαΐου 2010

Πόσο στοίχησε η διαφημιστική καμπάνια της κυρίας Διαμαντοπούλου

Την ημέρα έναρξης των Πανελλαδικών Εξετάσεων, λίγο πριν τη διανομή των θεμάτων, στάλθηκε εντολή από το Υπουργείο Παιδείας να μοιρασθεί σε κάθε ένα υποψήφιο από μια φωτοτυπία που περιελάμβανε τις ευχές της κ. Άννας Διαμαντοπούλου για καλή επιτυχία στις εξετάσεις. Οι ευχές καταρχήν αποδεκτές.
Μόνο που θα μπορούσαν να μεταδοθούν μόνο προφορικά. Με την κίνηση αυτή σπαταλήθηκαν 85.000 περίπου κόλλες Α4 (σημαντικό ποσό για περίοδο οικονομικής κρίσης) και σκορπίστηκαν στην καλύτερη των περιπτώσεων ως απορρίμματα στους κάδους ανακύκλωσης. Αν θέλουμε να αποτελούμε πρότυπο και να δώσουμε ένα μήνυμα σοβαρότητας στους μελλοντικούς πολίτες, ας είμαστε πιο υπεύθυνοι κι ας υπάρχει μεγαλύτερη συνέπεια λόγων και πράξεων!!!

Πρωτοβουλία καθηγητών
με τη στήριξη της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου

18 Μαΐου 2010

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Το Συντονιστικό των Σωματείων του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, στο οποίο συμμετέχουν το Εργατικό Κέντρο, το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, η ΕΛΜΕΡ, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Α’βαθμιας, η Ένωση Γιατρών ΕΣΥ, ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου και το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων, διοργανώνει ανοικτή εκδήλωση - συζήτηση την Τετάρτη 19 Μαΐου 8μμ στο Εργατικό Κέντρο με θέμα το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό.

Ομιλητής: Σχετάκης Αντώνης, καθηγητής, μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

15 Μαΐου 2010

Θέμα Έκθεσης Πανελλαδικών Εξετάσεων: Προπαγάνδα… με όχημα την «αυτομόρφωση»

του Χρήστου Κάτσικα, από το alfavita.gr

Το Υπουργείο Παιδείας για μια ακόμη φορά δεν έχασε την ευκαιρία να «περάσει» την εκπαιδευτική του πολιτική ακόμη και στο θέμα της Νεοελληνικής Γλώσσας Γενικής Παιδείας στο οποίο διαγωνίστηκαν οι 90 χιλιάδες φετινοί υποψήφιοι του Γενικού Λυκείου και του ΕΠΑΛ (Ομάδα β΄). Οι υποψήφιοι διάβασαν στο κείμενο που τους προσφέρθηκε ότι η «αυτομόρφωση» είναι μια ατομική πορεία κατάκτησης των γνώσεων, στη διάρκεια της οποίας οφείλουν να έρθουν σε «επαφή και ανταλλαγή με τους επίσημους ή ανεπίσημους εκπαιδευτικούς θεσμούς, με ποικίλους οργανισμούς και κέντρα κατάρτισης». Διάβασαν επίσης ότι αυτή η πορεία είναι αναγκαία καθώς «οι γνώσεις και οι δεξιότητες που κατέκτησαν στα πρώτα στάδια της ζωής τους καθίστανται ανεπαρκείς για το παρόν και το μέλλον. Η συνολική τεχνολογική αναδιάρθρωση της εργασιακής δραστηριότητας στερεί όλο και περισσότερο στα άτομα τη δυνατότητα να διατηρούν μία και μοναδική επαγγελματική ταυτότητα σε όλη τη διάρκεια της ενεργού ζωής τους. Κατά συνέπεια, ανεξάρτητα από τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες αυτής της κατάστασης για τα άτομα, οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική πορεία τους. Το γεγονός αυτό επιβάλλει στα άτομα να κατακτούν διαρκώς γνώσεις, να ανανεώνουν τις δεξιότητές τους, να αποκτούν γρήγορα νέες ειδικεύσεις, δηλαδή, να εκπαιδεύονται συνεχώς».

Οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι. Το αρχαίο «γηράσκω αεί διδασκόμενος» καμιά σχέση δεν έχει με το μέλλον που επιφυλάσσει η κυρίαρχη πολιτική για τη νεολαία, για τη μόρφωσή της, για την εργασία της, για τη ζωή της. Η «αυτομόρφωση» για το Υπουργείο Παιδείας είναι αναγκαστική πληρωμένη κατάρτιση και επανακατάρτιση με αποκλειστική ευθύνη του κάθε νέου ξεχωριστά. Η ευθύνη της πολιτείας εξαφανίζεται και μπροστά σε κάθε νέο άνθρωπο προβάλλεται η υποχρέωση να αναλάβει τον κόπο και το κόστος μιας κατάρτισης που συνδέεται με ένα νήμα με την ανάγκη των επιχειρήσεων να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κέρδη. Η διαδικασία αυτή, που δεν είναι παρά μια από τις αναγνώσεις της πραγματικότητας (ανάγνωση που κατασκευάζεται, τροφοδοτείται και λιπαίνεται στο έδαφος των συμφερόντων των εργοδοτών και των πολιτικών τους φερέφωνων) προβάλλεται σαν αυτονόητη και ουδέτερη ανάγκη της εποχής, κάτι σα φυσικό φαινόμενο που δεν επιδέχεται άλλη γνώμη. Είναι η ίδια ανάγνωση που προβάλλει σαν κοινωνικά αναγκαίο το να αλλάζει 2, 3 ή περισσότερες φορές ο άνθρωπος εργασία, το να απολύεται, το είναι δια βίου άνεργος, το να εργάζεται λίγο χρόνο και μετά, με δική του ευθύνη και κόστος να «τρέχει» από σεμινάριο σε σεμινάριο κυνηγώντας την πιθανότητα να επαναπροσληφθεί.
Όλα τα παραπάνω ο νέος άνθρωπος, ακόμη και από την ηλικία των 18 ετών που ως υποψήφιος δίνει την μάχη του για την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εκβιάζεται να τα αφομοιώσει, να τα αποδεχθεί, να βρει επιχειρήματα για να τα επιβεβαιώσει, για να είναι «μέσα» στο θέμα της έκθεσης.

05 Μαΐου 2010

Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου

ΑΠΟΦΑΣΗ
της Γενικής Συνέλευσης της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΕΛΜΕ

Εκτιμάμε ότι μπροστά στη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για συμβολικού τύπου απεργιακές κινητοποιήσεις χωρίς μαζικότητα και ενεργό συμμετοχή. Έχουμε ανάγκη από αγώνες με στόχο και αποτέλεσμα που να ασκούν ουσιαστική πίεση και να μπλοκάρουν πραγματικά την ψήφιση και εφαρμογή του πολυνομοσχεδίου και γενικότερα των μέτρων.

Για τους παραπάνω λόγους, θεωρούμε ότι το προτεινόμενο πρόγραμμα δράσης της ΟΛΜΕ δεν είναι σε θετική κατεύθυνση και πρέπει να το υπερβούμε. Δεν συμβάλλει στην ουσιαστική απόκρουση των μέτρων, στην προετοιμασία του κλάδου για τους αγώνες που έτσι κι αλλιώς θα χρειαστεί να κάνουμε στην επόμενη περίοδο, ούτε στο μπλοκάρισμα του νομοσχεδίου στην πράξη. Αυτό το πρόγραμμα δράσης δείχνει ότι η ηγεσία της ΟΛΜΕ δεν έχει αντιληφθεί ότι η σημερινή πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα και ότι συνεχίζει να πορεύεται όπως πριν.

Ταυτόχρονα, μέσα από τις διαδικασίες συζήτησης και ψηφοφορίας στους συλλόγους μας, συμπεραίνουμε ότι για πολλούς λόγους (οικονομικούς, οργανωτικούς, κοινωνικούς) δεν μπορούμε να προχωρήσουμε άμεσα στη μορφή αγώνα που έχει αποδειχτεί μέχρι τώρα η πιο αποτελεσματική, δηλαδή σε απεργιακές κινητοποιήσεις κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων.

Προσπαθώντας να διερευνήσουμε δυνατότητες για εναλλακτικούς τρόπους κινητοποίησης που να έχουν το στοιχείο της αποτελεσματικότητας, προτείνουμε τα παρακάτω:
  1. Καταλήψεις στις συνεδριάσεις των ΠΥΣΔΕ/ΑΠΥΣΔΕ/ΚΥΣΔΕ που θα καθορίσουν τα κενά στα σχολεία, μέχρι να πάρουν αποφάσεις σύμφωνες με τις θέσεις του κλάδου (δημιουργία τμημάτων με ανώτερο αριθμό τους 25 μαθητές, τους 20 στις κατευθύνσεις και στην Τεχνική Εκπαίδευση και τους 10 μαθητές ανά καθηγητή στα εργαστήρια κλπ) και χωρίς να συνυπολογίσουν υποχρεωτικές υπερωρίες.
  2. Άρνηση παράδοσης βαθμολογίας (στο βαθμό που μπορεί να γίνει χωρίς να αφεθεί ο κάθε συνάδελφος εκτεθειμένος στις πιέσεις της διοίκησης).
  3. Άρνηση διόρθωσης των γραπτών των πανελλαδικών εξετάσεων. Υπερασπιζόμαστε και πρακτικά αυτή την απόφαση με περιφρούρηση – αποκλεισμό εισόδου των βαθμολογικών κέντρων.
  4. Νέες Γ.Σ. και συνέλευση προέδρων μέσα στον Ιούνιο πριν ανακοινωθούν τα κενά, δεν περιμένουμε να βρεθούμε προ τετελεσμένων.
  5. Διερευνούμε τη δυνατότητα να μην ανοίξουμε τα σχολεία το Σεπτέμβριο. Τέλη Αυγούστου γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, συνέλευση προέδρων 31/8.
Παράλληλα:
  1. Συσκέψεις με συλλόγους γονέων και κηδεμόνων για κοινή δράση.
  2. «Ξεναγήσεις» γονέων και ΜΜΕ στα σχολεία για να δουν τις υπάρχουσες «υποδομές».
  3. Με δική μας ευθύνη, στα πλαίσια της αλληλεγγύης των εργαζομένων και χωρίς καμία συνεργασία με το υπουργείο και τις διευθύνσεις, οργανώνουμε σε εθελοντική βάση την ενισχυτική διδασκαλία στα Γυμνάσια (η οποία έχει καταργηθεί – αντίθετα, στην ΠΔΣ που τυπικά γίνεται ακόμα, απαιτούμε να γίνουν έγκαιρα προσλήψεις).

Ρέθυμνο, 4/5/2010
Η Γ.Σ. της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου

03 Μαΐου 2010

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ Δ.Ν.Τ.

Θα μας βρουν μπροστά τους!

Η κυβέρνηση παρέδωσε το λαό και τη χώρα στα νύχια του Δ.Ν.Τ.

Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν έδωσαν σε όλους τους εργαζόμενους μια πρώτη ιδέα για το τι σημαίνει αυτό για το εισόδημα, την ασφάλιση, τη ζωή μας.

Σχεδιάζουν τη φτώχια μας και την καταλήστευση του όποιου δημόσιου πλούτου έχει απομείνει για να εξασφαλίσουν τα κέρδη τους κι έχουν το θράσος να ονομάζουν τη ληστεία «βοήθεια», να μας λένε ότι είναι μονόδρομος, «πικρό φάρμακο» για το «καλό μας»…

Στο ίδιο πνεύμα της οργουελικής νέας γλώσσας, το υπουργείο παιδείας ονομάζει το νομοσχέδιο κατεδάφισης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και της παιδαγωγικής ελευθερίας, «αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού». Το απόγειο της υποκρισίας είναι το σύνθημα «Πρώτα ο μαθητής» που έχει γίνει η αγαπημένη καραμέλα της κυρίας Διαμαντοπούλου.
  • Μας λένε ότι οι εκπαιδευτικοί είναι πάρα πολλοί, ότι έχουμε τη μεγαλύτερη αναλογία εκπαιδευτικών ανά μαθητή στην Ευρώπη και ότι επιβάλλεται να μειωθούν δραστικά οι διορισμοί…
    • Τότε, αν οι εκπαιδευτικοί «φτάνουν και περισσεύουν», γιατί στέλνουν οδηγίες για τη δημιουργία τμημάτων με το μέγιστο αριθμό μαθητών (30);

  • Μας λένε ότι για τα χάλια της εκπαίδευσης δεν φταίει η υποχρηματοδότηση, αλλά η έλλειψη αξιολόγησης…
    • Τότε γιατί το πρώτο κριτήριο για το αν ένα σχολείο είναι «καλό» ή «κακό» είναι το κατά πόσον θα καταφέρνει να μαζέψει αρκετά χρήματα για τη λειτουργία του από τους γονείς και από την τοπική κοινωνία;
Τα παραδείγματα είναι πολλά και χρειάζεται μεγάλος βαθμός εθελοτυφλίας για να πιστέψει κανείς ότι το νομοσχέδιο αυτό είναι υπέρ της ποιότητας της εκπαίδευσης και των μαθητών.

Μετά από όλα τα ψέματα που μας έχουν πει, δεν έχουμε κανέναν λόγο να τους πιστέψουμε!

Η πραγματικότητα είναι ότι το νέο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου παιδείας αποτελεί το μέσο για την εφαρμογή των μέτρων που επιβάλει η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. στην εκπαίδευση. Στόχος του είναι η πάση θυσία μείωση του κόστους της δημόσιας παιδείας εις βάρος των εκπαιδευτικών και όλης της κοινωνίας.

Πάνω από όλα, εις βάρος των μαθητών…

…οι οποίοι για μας, τους δασκάλους και τους καθηγητές τους, δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, μια ακόμα λέξη σε ένα εύηχο αλλά λαϊκίστικο σύνθημα.

Είναι άνθρωποι με σάρκα και οστά, με μια επώδυνη καθημερινότητα, που ζουν σε μια χώρα που φτωχαίνει, σε μια οικογένεια που στενάζει από τον οικονομικό στραγγαλισμό και την ανεργία, με ένα μέλλον αβέβαιο που –εκτός κι αν εμείς αγωνιστούμε για να αλλάξει– προβλέπεται κατάμαυρο…

Είναι παιδιά – τα παιδιά μας!

Θα τα αφήσουμε να ζήσουν στο «γύψο»;

Να πάμε κόντρα στην απελπισία και τη μοιρολατρία που μας επιβάλλουν.

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ.
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΕΛΜΕ Ρεθύμνου

02 Μαΐου 2010

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Τρίτη 4 Μαΐου
  • Πανεκπαιδευτική απεργία
    Απεργιακή συγκέντρωση της ΕΛΜΕΡ και του Συλλόγου εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ρεθύμνου.
    Ώρα 11 π.μ. στην πλατεία Τεσσάρων Μαρτύρων

  • Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου
    Θα συζητήσουμε τις προτάσεις για το πρόγραμμα δράσης του κλάδου μας και θα αποφασίσουμε τη στάση του σωματείου μας στη Γενική Συνέλευση Προέδρων.
    Ώρα 7:30 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου.

Τετάρτη 5 Μαΐου
  • Γενική απεργία ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ
    Ενάντια στα μέτρα φτώχιας του ΔΝΤ, της Ε.Ε. και της κυβέρνησης.
    Ώρα 10:30 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου.

  • Εκδήλωση: Οικονομική κρίση και Παιδεία
    Θα μιλήσουν οι καθηγητές Μιχάλης Δαμανάκης, Γιώργος Σταθάκης, Χρήστος Χατηιωσήφ καθώς και εκπρόσωποι της ΕΛΜΕΡ και των συλλόγων διδασκόντων του πανεπιστημίου Κρήτης.
    Την εκδήλωση οργανώνουν οι ενιαίοι φορείς διδασκόντων Φιλοσοφικής Σχολής, Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και Σχολής Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κρήτης σε συνεργασία με την ΕΛΜΕ Ρεθύμνου.
    Ώρα 7:30 μ.μ. στο φοιτητικό κέντρο Ξενία

01 Μαΐου 2010

Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία: Ο λαός στα σκοινιά

Πρώτος γάμος: Οκτώβρης 2009.
Το προσκλητήριο έγραφε με έντονους πρασινωπής απόχρωσης χαρακτήρες: ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Όλοι ήμασταν καλεσμένοι στο γάμο με την ελπίδα. Άλλωστε το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: Κρίση υπάρχει, αλλά δεν ξεπερνιέται με περικοπές δημοσίων δαπανών. Τουναντίον, κάτι τέτοιο θα μας οδηγήσει στον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Ακόμα και η φίλη μου η Μαρία, παρά τη διαγνωσμένη αναπηρία της, το γνώριζε. Έτσι, τιμωρήσαμε την Δεξιά, που δεν μας έδωσε αυξήσεις, και σταθήκαμε παρανυφάκια στο πλευρό του ΠΑΣΟΚ και της ελπίδας.

Δεύτερος γάμος: Δεκέμβρης 2009.

Ο πρώτος γάμος σχόλασε νωρίς. Τα πράγματα ήταν χειρότερα απ’ ό,τι περίμεναμε, μας είπαν. Καμένη γη, βεβαίως βεβαίως. Κάπου το είχαμε ξανακούσει αυτό, αλλά... περασμένα ξεχασμένα. Τώρα το προσκλητήριο μάς καλούσε στο γάμο με τη διαπραγματευτική ικανότητα ενός πρωθυπουργού που αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. Ευτυχώς δεν χρειαζόταν. Και δεν χρειαζόταν να κάνουμε και πολλά. Μια μικρή περικοπή στα επιδόματα των έτσι κι αλλιώς τεμπέληδων δημοσίων υπαλλήλων αρκούσε. Αν παρεξηγιόντουσαν, ας μην πήγαιναν στο γάμο. Οι άλλοι πήγαμε. Μια καμπάνα από άλλη εκκλησιά που ακουγόταν στο βάθος δεν χτυπούσε για μας.

Τρίτος γάμος: Μάρτης 2010

Ούτε τρεις μήνες παντρεμένοι κι άρχισαν οι καυγάδες. Στο μεσοδιάστημα υπήρξαν διάφορα επεισόδια, αλλά χοντρικά το συμπέρασμα ήταν πως καλή η ικανότητα, αλλά δεν κρατάς σπίτι όταν έχεις κακούς γείτονες (Μέρκελ, κερδοσκόπους, κάτι ξενόφερτους που τους λένε Spread κ.ά.). Ο γάμος με τις θυσίες είναι αναπόφευκτος. (Τι θα πει και ο κόσμος!). Αλλά πού είστε; Μην ανησυχείτε, είναι ο τελευταίος! Τρεις άλλωστε προβλέπει και η Εκκλησία μας. Άλλον δεν θέλει ούτε ο Θεός, που λέει ο λόγος. Κόβουμε 14ο μισθό – σε μικρές δόσεις, μη μας πέσει και βαρύς – αυξάνουμε (κι άλλο) φόρους σε ποτά, καύσιμα και τσιγάρα (άντε Γιαννάκη, ώρα να το κόψεις, παιδί μου) κι αν – λέμε τώρα – χρειαστεί να καλέσουμε στο γάμο και το ΔΝΤ, εμείς έχουμε ήδη πάρει μέτρα ΔΝΤ, άσε που δεν θα χρειαστεί κιόλας.

Τέταρτος γάμος: Μάης 2010

Ματωμένος γάμος. Δρομολογείται ήδη η διαδικασία διαζυγίου με τις αυταπάτες. Θα μας κοστίσει κάτι παραπάνω λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων. Ευτυχώς δεν έχουμε περιουσιακά στοιχεία να μοιράσουμε. Ο δε λαός να φοβείται την κυβέρνηση, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Καιρός να αλλάξει ο παπάς τροπάρι: Η δε κυβέρνηση, η Ε.Ε. και το ΔΝΤ να φοβούνται το λαό. Το πολύ-πολύ να μας πατήσουν τον κάλο. Εδώ μας έκατσαν στο σβέρκο. Πόσο ακόμα;

Μια κηδεία.

Το ελληνικό χρέος δεν είναι φετινή υπόθεση, ούτε ρωμαίικη αποκλειστικότητα. Μια παλιά ιστορία που “θεραπεύσαμε” πουλώντας τις κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις – ήταν άραγε θέμα ανικανότητας, βλακείας ή προκαθορισμένου σχεδίου για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε; (Μαζί με το ξήλωμα γενικότερα της παραγωγικής βάσης της χώρας). Κρίση υπάρχει, αλλά το μέγεθός της διογκώνεται, προκειμένου το κεφάλαιο – που άλλωστε τη δημιούργησε – να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερα. Ως Ιφιγένεια, θυσιάζουμε 4,5 δις για να δανειστούμε 150, προσφέροντας γη και ύδωρ στον Ξέρξη των αγορών σε Θερμοπύλες που – αλίμονο – φυλάει ο Εφιάλτης. Δεν αντιδράσαμε όταν έπρεπε, ήδη από τον Δεκέμβρη, αν όχι νωρίτερα. Δεν κάναμε απεργία μη χάσουμε το μεροκάματο – τώρα χάνουμε δυόμισυ μισθούς, χώρια την ακρίβεια. Μας στριμώξανε στα σκοινιά και μας χτυπούν αλύπητα και μας λένε «Ο αντίπαλος θα σταματήσει μόνο αφού σου ρίξει αρκετές. Η επιτήρηση θα σταματήσει, όταν βάλουμε σε τάξη τα οικονομικά μας». Το πιστεύετε, αλήθεια; Ο αντίπαλος θα σταματήσει μόνο όταν σε βγάλει νοκ-άουτ. Έτσι έκανε το ΔΝΤ όπου πήγε. Δεν έφτιαξε χώρες, τις διέλυσε.
Πρέπει να αρχίσουμε να ανταποδίδουμε τις γροθιές. Έχουμε δύναμη, διαθέτουμε φυσική κατάσταση. Προπονηθήκαμε σε πολύ χειρότερες ιστορικές καταστάσεις. Την πίστη μας έχουμε χάσει. Είναι ο καλύτερος τρόπος να χάσουμε τον αγώνα. Μα όσο κοιτάζω το πρόσωπο του λαού μας, κρίνω πως δεν του ταιριάζει η απελπισία. Μια μάσκα είναι που μας φόρεσαν και πρέπει να ξεφορτωθούμε. Μας έχουν μαυρίσει την ψυχή. Είναι ώρα να μαυρίσουμε τη δική τους. Για να μην υπάρξει άλλος “γάμος”, που θα είναι η κηδεία μας. Η ΕΛΠΙΔΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.

Χρήστος Σουρουλής
Οργανωτικός γραμματέας ΕΛΜΕ Ρεθύμνου